Σκυφτός και μονάχος περπατώ
στις σκέψεις μου χαμένος, παραδομένος
το σώμα με φορά προς τα κάτω
το μυαλό με φορά προς τα πάνω
βαρύτητα και πέταγμα μαζί
όταν μια φωνή, μια γυναικεία φωνή
μου ζητά ένα σακάκι, το σακάκι μου,
κι εγώ με κίνηση μηχανική, νωχελική
της το πετώ, χωρίς να προλάβω να σκεφτώ
κι αυτή με ευχαριστεί,
ξανά με ευχαριστεί
γιατί, μου είπε, την γύμνια της έκρυψε,
το γυμνό της σώμα, που δεν πρόλαβα καν
ν΄ αντικρύσω
στις σκέψεις μου χαμένος, παραδομένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου