Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Aιχμαλωσία -Ηλίας Σιμόπουλος

Τι είναι άραγε αυτή η αιχμαλωσία που μας περιγράφει ο ποιητής; "Όπου με πας πηγαίνω".Ένα αιώνιο"εσύ" διατρέχει τη σκέψη του, ένα "εσύ" που κάνει το όνειρο πραγματικότητα. 

Ανυποψίαστα τα μάτια σου
αιχμαλωτίζουν τ΄ όνειρο,
παραδίδονται σ΄ ό, τι κυττάζουν.

Κρυστάλλινη εμπιστοσύνη
αναδύεται
πάνω από τις λαίλαπες
των παγερών κραυγών.

Όπου κυττάξεις 
το νερό γίνεται φως
το όνειρο πραγματικότητα
κι ο βράχος ο αφιλόξενος
εγκάρδιος φίλος.

Λέω το κάθε τι που ξέρω
και το κάθε τι που αγνοώ.

-Όπου με πας πηγαίνω.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Προοίμια (Tomas Transtrοmer)



...Δυο αλήθειες πλησιάζουν η μια την άλλη. Η μια έρχεται από μέσα, η άλλη απ΄ έξω
και κει που συναντιούνται μπορεί κανείς να δει τον εαυτό του.

Όποιος αντιλαμβάνεται τι πρόκειται να συμβεί φωνάζει απεγνωσμένα : "Σταμάτα!
Οτιδήποτε άλλο εκτός απ΄ το να πρέπει να γνωρίσω τον εαυτό μου"....
Tomas Transtrοmer, από την ποιητική συλλογή¨Βλέποντας στο σκοτάδι"

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Έρωτας είναι...

Έρωτας είναι
να ξαπλώνεις με τη θέλησή σου
σε μια προκρούστεια κλίνη
και να σου κόβουν χέρια, να σου κόβουν πόδια...

πολύ μυθολογική προσέγγιση με βία

Έρωτας είναι 
να τρως όλη την ώρα
να καταβροχθίζεις αμέτρητες ποσότητες φαγητού
και να νιώθεις νηστικός...

πολύ υλική προσέγγιση με γεμάτο στόμα

Έρωτας είναι 
να περπατάς πάνω στα ίχνη 
που άφησε περπατώντας ο άλλος
να τα χαϊδεύεις;
ίσως...
με το βλέμμα στραμμένο κάτω
είσαι ένας αλλοπαρμένος ιχνηλάτης...

αυτό τελικά με εκφράζει περισσότερο!

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Τοστιέρα

Είμαι
είμαι σαν
είμαι σαν μια 
είμαι σαν μια φέτα
είμαι σαν μια φέτα τυρί
ανάμεσα
στα πόδια σου ανάμεσα
κι εσύ 
κι εσύ τοστιέρα
ανάβεις 
κι εγώ λιώνω......

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)

O ερωτικός λόγος της Κικής Δημουλά αρχίζει να κυλάει.......

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Eπίγραμμα Ερωτικό

Παραθέτω ένα ερωτικό επίγραμμα του ποιητή Ρουφίνου (5.36) σε μετάφραση Τ. Ρούσσου για τα όμορφα αιδοία....


Η Ροδόκλεια,η  Μελίτα και η Ροδόπη
μάλωναν ποιά έχει από τις τρεις τους
το πιο όμορφο αιδοίο κι εμέ διάλεξαν
κριτή· κι όπως θεές που αλείβονται
με νέκταρ, οι πανώριες στάθηκαν
γυμνές. Στους μηρούς αναμέσο της Ροδόπης
ελάμπαζε ως πολύτιμο πετράδι
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

[της Μελίτας ολόσγουρο] λες κι ήταν

ροδώνας που απαλός τον σκίζει ο Ζέφυρος·
κρουστός καθώς γυαλί με υγρό το μέτωπο
φάνταζε της Ροδόκλειας, σαν το νιόκοπο
ξόανο σε ναό. Μα ξέροντας καλά
τι έπαθεν ο Πάρης για την κρίση του,
και τις τρεις τις θεόμορφες στεφάνωσα.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Σκέρτσο

του... Κώστα Βάρναλη

Περνούσε με κοντά σοσόνια
(αφτή κι όχι άλλ΄) η χήρα η Σόνια
και σήκωνε αχό κι αντάρα
η σαραντάρα, η σαραντάρα!

Ακράταγοι και θαμαστοί
καλπάζανε γοφοί, μαστοί
με τα βιολιά της μουσικής-
ολάκερη φύλλον συκής!

Μπροστά σε κόκκινο πανί
ταύροι φρουμάζαν Ισπανοί
και τυφλορμούσανε μπροστά σου!
-Καμάκωσέ μας, αλλά ... στάσου!

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Διαφορετική τα βράδια

Στον ύπνο μου ονειρεύτηκα
έναν κήπο με λουλούδια
πολύχρωμα, πολύβουα,
από τα έντομα που γύρω τους πετούσαν
κι ανάμεσά τους καθισμένη εσύ
δεν ήθελα να σε ξεριζώσω
φοβήθηκα το βάρος να σηκώσω
γι΄ αυτό και σ΄ επισκέπτομαι
στον ύπνο μου τα βράδια
κι είσαι πάντα διαφορετική και άλλη. 



Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Ύπαρξη



Πράγμα βαρετό η ύπαρξη
όπου κι αν κοιτάξεις
θα δεις υπάρξεις, όντα που περιφέρονται,
τηλεφώνησε, να κατέβω από ψηλά
εκεί που μ΄ ανέβασε η σκάλα της φιλοδοξίας
και με φυλάκισε σ΄ ένα κύκλωμα κλειστό
τόσο κλειστό σαν το αιδοίο
του αγάλματος της Αφροδίτης,
με παγίδευσε η αγαλματένια ηδονή της
χωρίς να γεννήσει αγαλματίδια,
πράγμα βαρετό η ύπαρξη
μα πιο σκληρή η ανυπαρξία.



Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Nυχτερινό μοντέλο

 Tα βράδια που κοιμάται στο κρεβάτι
το σώμα της σα μοντέλο γλύπτη νυχτερινού
παίρνει στάσεις προκλητικές
σ΄ ένα κοκτέηλ χορευτικών κινήσεων
 κορμός ευθυτενής κι άλλοτε γερτός
χέρια τεντωμένα κι άλλοτε κλειστά
πόδι μπροστά ριγμένο
οπίσθια τονισμένα
μόνο το πρόσωπό της μοιάζει απόκοσμο
απόμακρο από την ερωτική πανδαισία
παραδομένο στα δικά της όνειρα
σαν υπνοβάτισσα στην αγκαλιά του Μορφέα
 τότε στην ανάσκελή της στάση
επάνω της καβαλώ
και της χαρίζω βλέμμα το πιο ηδονικό.