Οι ιδέες πετούν εκεί που δεν τις φτάνεις
ποιος θα τις αλιεύσει;
Οι πράξεις μένουν μόνες κι αβοήθητες
ποιος θα τις συντροφέψει;
Σ΄ ένα ποτήρι θαλασσινό νερό
αρμενίζουν τα καράβια μου
ελπίδες χάρτινες και κατασκευασμένες
σαν ψυχές από πηλό κι όχι από αέρα.
Αιχμαλωσία εκ γενετής
η μεγαλύτερη διαστροφή της φύσης
σαν να γεννήθηκες όχι από γονείς
αλλά από ...όπως τα ήμερα θηρία του παραδείσου.
Το αιώνιο κενό, αυτό, ίσως αυτό.
Πιστεύω στην αιώνια συνουσία
γιατί ταύρος αιμοβόρος ξεκινά από τα σκέλη μου
σπόρους θα φυτέψω στο κορμί της.
Στις φλέβες αίμα ακόμα κυλά
και τα όνειρα με ανεβάζουν ακόμα πιο ψηλά
τίποτε δε χάθηκε
ίσως όλα αρχίζουν τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου