Κάθισαν λοιπόν στο στρογγυλό τραπέζι
αυτός στο κέντρο, έξι στ΄ αριστερά και έξι στα δεξιά
με την ιερότητα που επιτάσσει ο δείπνος
σα να πρόκειται ν΄ ακολουθήσει ο αιώνιος ύπνος.
Σηκώθηκε με τη λευκή του ματιά και είπε:
κάποιος από εσάς σήμερα το βράδυ θα με προδώσει
κάποιος τις διδασκαλίες μου δε θα τις σώσει,
αλλά θ΄ αλλάξει το ρυθμό στο πέρασμα του χρόνου.
Τότε μπήκαν άνθρωποι ντυμένοι με κουκούλες
το γέρο χρόνο πήραν σηκωτό από τη σκηνή
κι απόμειναν οι μήνες μόνοι τους δίχως πρόσωπο
να στροβιλίζονται σ΄ ένα χορό δίχως βήματα
σ΄ ένα εκρηκτικό κοκτέηλ καιρικών μεταβολών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου